NAUCZANIE PAPIEŻA FRANCISZKA
MARYJA
Zawierzenie Maryi naśladowaniem Ojca niebieskiego
Czym jest zawierzenie?
Zawierzyć i powierzyć – to dwa pojęcia ściśle ze sobą powiązane. „Zawierzyć” znaczy zaufać komuś, nabrać zaufania do kogoś lub do czegoś, np. do kierownika duchowego, do nauczyciela, psychologa, lekarza, fachowca, do jakiegoś przedszkola, szkoły, zakładu ubezpieczającego itp. Natomiast „powierzyć” oznacza oddać kogoś lub coś pod czyjąś opiekę np. dzieci - wychowawcom, opiekunom; swoje tajemnice - osobie zaufanej. Roztropny człowiek decyduje się na powierzenie czegoś cennego tylko osobie lub instytucji, która zdobyła jego zaufanie, której zawierzył, np. pieniądze lokuje w banku, który nie jest bliski upadku; szuka lekarza, który ma opinię dobrego specjalisty.
Religijne zawierzenie i powierzenie siebie
Zawierzania i powierzanie często ma miejsce w życiu rodzinnym i społecznym. Może się ono dokonać również w odniesieniu do Boga i Maryi. Kościół katolicki zachęca wiernych do takiej formy religijności. Bóg jest Istotą godną największego zaufania. On nigdy nikogo nie zwodzi ani nie zawodzi, bo kocha i odznacza się wszechmocą. Dlatego możemy Mu zawierzyć, zaufać i powierzyć siebie. Godną zaufania jest również Maryja, największa ze wszystkich świętych. Ponadto przed śmiercią na krzyżu Jezus uczynił Ją naszą Matką. Jest Ona Matką godną zaufania i powierzenia Jej wszystkiego, co dla nas jest najcenniejsze: siebie, naszych bliskich, różnych naszych dzieł.
Ojciec niebieski zawierzył Maryi
Sam Bóg Ojciec dał nam przykład zawierzenia Maryi. On pierwszy Jej zaufał, oddając Jej jako Matce swojego Syna umiłowanego, Jezusa Chrystusa. Powierzył Jej Go, bo Jej zawierzył, zaufał. Wiedział, że nie skrzywdzi Go, że dobrze Go wychowa, nie będzie Go gorszyć żadnym złym przykładem, wadami, grzesznym życiem. Wiedział, że od poczęcia aż po krzyż Jego Syn znajdzie w dobrej Matce opiekę, oparcie, pociechę. I nie zawiódł się. Maryja okazała się godna zaufania, zawierzenia i powierzenia Jej Boskiego Skarbu.
To, co uczynił Ojciec niebieski, zachęca nas do podobnego zachowania się wobec naszej Matki, niebieskiej Mamy: do zaufania Jej i do powierzenia Jej opiece wszystkiego, co dla nas jest najcenniejsze.
Co mamy z ufnością powierzyć Maryi?
Modlitwa oddania świata Maryi, którą odmówił papież Franciszek 13 października 2013, ukazuje nam, co powinniśmy świadomie i dobrowolnie powierzyć opiece i trosce Matki, która godna jest zaufania. Papież wymienił kilka najcenniejszych duchowych klejnotów, które każdy z nas powinien oddać w dobre ręce, aby nie tylko ich nie utracić, ale przeciwnie – powiększyć, oczyścić, umocnić. Te klejnoty to: nasze życie, dobre pragnienia, wiara, nadzieja, miłość, miłosierdzie, świętość.
Kto z ufnością powierzy to wszystko opiece Matki Najświętszej, ten się nie zawiedzie, jak nie zawiódł się na Niej Ojciec niebieski, oddając Jej swojego Syna w tajemnicy Wcielenia.
Maryi możemy zaufać i wszystko powierzyć, bo każdy z nas jest cenny w Jej oczach i nie jest Jej obce nic z tego, co mieszka w naszych sercach. Spocznie na nas Jej uważne, pełne miłości i słodyczy spojrzenie. Pocieszy nas Jej serdeczny i pełen dobroci uśmiech. Dobra Matka ochroni nasze życie w swoich ramionach, pobłogosławi i umocni każde nasze dobre pragnienie. Pomoże nam ożywić naszą wiarę, umocnić nadzieję i miłość pełną miłosierdzia. Poprowadzi nas wszystkich drogami świętości, po których sama przeszła. Nauczy nas miłości do ludzi ubogich, odrzuconych, cierpiących, niekochanych, do grzeszników. Nauczy nas tej miłości, abyśmy ją połączyli z Jej matczyną miłością i opieką. Dobra Matka i Przewodniczka pomoże nam wszystkim dojść do Swojego umiłowanego Syna, naszego Pana. (Por. Akt zawierzenia Maryi, 13 października 2013). Dlatego właśnie możemy bez obaw Jej zawierzyć i Jej się powierzyć.
Matka Najświętsza umocni kruche gliniane naczynia, którymi jesteśmy
(Redakcja artykułu: 17 października 2013, ks. Michał Kaszowski)
Podobne tematy omówione na stronie www.teologia.pl: