NAUCZANIE PAPIEŻA FRANCISZKA
NADZIEJA
Wiara w potęgę Jezusa zmartwychwstałego rozbudza naszą nadzieję
Życie bez nadziei stałoby się koszmarem. Na szczęście Jezus wydobywa nas z rozpaczy swoim zwycięstwem nad grzechem, złem, śmiercią i szatanem. Wierząc w Jego Boską potęgę możemy mieć głęboką nadzieję, że naprawdę „będzie dobrze”.
Możemy mieć nadzieję, bo Chrystus umarł za nas i zmartwychwstał
„Bez tej wiary w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa – zauważa papież Franciszek - słaba byłaby nasza nadzieja, nie byłaby nawet nadzieją. To właśnie śmierć i zmartwychwstanie Jezusa są istotą naszej nadziei”. (Katecheza 3.04.2013).
Głęboka prawda kryje się za tymi słowami Papieża. Przecież, gdyby Chrystus nie umarł za nas i nie zmartwychwstał, nie moglibyśmy mieć nadziei na życie po śmierci, na szczęście wieczne po tym życiu, na ostateczne zwycięstwo sprawiedliwości, dobra, prawdy nad niesprawiedliwością, grzechem, zakłamaniem. Żylibyśmy ze stałym przekonaniem, że zawsze będzie źle.
Zmartwychwstanie Chrystusa umacnia nasze przekonanie, że ostatnie słowo nie należy do grzechu, zbrodni, zła, śmierci, lecz do życia, dobra, szczęścia, sprawiedliwości.
„Ale to właśnie zmartwychwstanie otwiera nas na większą nadzieję, ponieważ otwiera nasze życie i życie świata na wieczną przyszłość Boga, na pełne szczęście, na pewność, że zło, grzech, śmierć można pokonać. Wierzyć w Chrystusa Zmartwychwstałego, w zmartwychwstanie oznacza przeżywanie z większą ufnością codziennej rzeczywistości, podejście do niej z odwagą i zaangażowaniem. Zmartwychwstanie Chrystusa jest naszą mocą!” (Katecheza 3.04.2013)
W przeciwieństwie do różnych ludzkich nadziei nadzieja pochodząca od Pana nigdy nie zawodzi
„Drodzy bracia i siostry, my jako pierwsi powinniśmy mieć mocną tę nadzieję i powinniśmy być tego znakiem widzialnym, wyraźnym, jaśniejącym dla wszystkich. Zmartwychwstały Pan jest nadzieją, która nigdy nie ustaje, która nigdy nie zawodzi (por. Rz 5, 5); nadzieja – ta, którą daje Pan – nigdy nie zawodzi! Ileż to razy w naszym życiu nadzieje znikają, ileż razy oczekiwania, które nosimy w sercu, nie dochodzą do skutku! Nadzieja nas, chrześcijan jest mocna, pewna, solidna na tej ziemi, gdzie Bóg nas wezwał do pielgrzymowania, i jest otwarta na wieczność, ponieważ ma swoje oparcie w Bogu, który jest zawsze wierny. Nie powinniśmy zapominać o tym ostatnim: Bóg jest zawsze wierny wobec nas!” (Katecheza 10.04.2013)
Uczeń Chrystusa ma być człowiekiem nadziei i jej szerzycielem
Św. Paweł mówi o Abrahamie, który „wbrew nadziei uwierzył nadziei” (Rz 4, 18). Wbrew nadziei mocny nadzieją! Także dzisiaj, w obliczu tak wielu oznak szarego nieba, musimy dostrzec światło nadziei i dać nadzieję samym sobie. Strzec stworzenia, każdego mężczyzny i kobiety, ze spojrzeniem czułości i miłości, to otworzyć perspektywę nadziei, to otworzyć promień światła pośród wielu chmur, to przynieść ciepło nadziei! Dla nas chrześcijan - dla człowieka wierzącego jak Abraham, jak św. Józef - nadzieja, którą niesiemy, ma perspektywę Boga, która nam została otwarta w Chrystusie, zbudowana jest na skale, którą jest Bóg”. (Hom. 19.03.2013)
Myślenie o wiecznym zbawieniu rozbudza nadzieję i daje siły w codziennym życiu
„Spoglądajmy ku Ojczyźnie niebieskiej, a będziemy mieli nowe światło i moc także w swym zaangażowaniu i w swych codziennych trudach. Jest to cenna posługa, jaką powinniśmy dać temu światu, który często nie potrafi już wznosić spojrzenia ku górze, ku Bogu.” (Katecheza 10.04.2013)
Rozbudza nadzieję przypominanie sobie tego, co Bóg uczynił dla nas w przeszłości, co uczynił dla mnie w moim życiu
„Trzeba pamiętać o tym, co Bóg uczynił dla mnie, dla nas, pamiętać o przebytej drodze - to właśnie otwiera szeroko serce na nadzieję na przyszłość. Uczmy się pamiętać o tym, co Bóg uczynił w naszym życiu”. (Hom. 30.03.2013) Tak postępowała Maryja, która zachowywała każde wydarzenie w swym sercu. (Łk 2, 19. 51)
Ludzie młodzi mają rozbudzać nadzieję w zestarzałym wskutek zła świecie
„Dostrzegłem, że jest tu na placu obecnych tak wielu młodych. Wzywam was: nieście w świat tę pewność: Pan żyje i kroczy obok nas na drodze życia! To jest wasza misja! Nieście w świat tę nadzieję! Bądźcie zakotwiczeni w tej nadziei! Jej kotwica zarzucona jest w niebie, mocno trzymajcie się tej liny i nieście w świat nadzieję! Będąc świadkami Jezusa, nieście w świat świadectwo, że Jezus żyje, a to da nam nadzieję, da nadzieję temu światu, który się nieco zestarzał z powodu wojen, zła i grzechu. Naprzód młodzieży!” (Katecheza 3.04.2013)
(Redakcja artykułu: 28 czerwca 2013, ks. Michał Kaszowski)
Podobne tematy omówione na stronie www.teologia.pl: Nadzieja
W formie drukowanej, Niebo, piekło, czyściec i to, co nastąpi na końcu, Śmierć i wieczne istnienie