Istnienie Boga || Bliskość Boga || Objawienie Boże || Odpowiedź na Boże Objawienie || Religie niechrześcijańskie || Jedyny Bóg || Trójca Święta || Stworzenie || Natura człowieka || Raj || Grzech pierworodny || Cierpienie i zło w świecie || Jezus Chrystus || Maryja || Kościół || Duch Święty || Łaska Boża || Sakramenty || Chrzest || Bierzmowanie || Eucharystia || Sakrament pojednania || Przygotowanie się do spowiedzi || Sakrament namaszczenia chorych || Kapłaństwo || Małżeństwo || Śmierć || Sąd szczegółowy i ostateczny || Czyściec || Niebo || Piekło || Miłosierdzie Boże || Paruzja || Zmartwychwstanie || Życie w przyszłym świecie || Sumienie || Przykazanie miłości || Grzech || Przykazania Boże || Modlitwa || Doskonalenie kontaktów osobowych |
||||
Ks. Michał Kaszowski |
TEOLOGIA W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH |
Bóg i Słowo Sędzią |
Zagadnienia poruszane na stronie ujęte w formie pytań:
Do sprawiedliwego Boga należy sąd. Ale naszym sędzią będzie też prawda Boża, z którą zetknęliśmy się, czyli słowo Boże.
Objawienie poucza nas, że “Bóg sądzić będzie ten świat” (Rz 3,6). Św. Jakub mówi: “Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić lub potępić” (Jk 4,12). To Bóg “odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie. (Rz 2,6-8).
Ojciec “cały sąd przekazał Synowi” (J 5,22)
Ojciec “cały sąd przekazał Synowi” (J 5,22). “Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym” (J 5,27). Jego to ustanowił “sędzią żywych i umarłych” (Dz 10,42).
Będziemy więc musieli kiedyś stanąć przed Sędzią - Bogiem, naszym Stwórcą i naszym Odkupicielem. Zobaczymy Tego, który jako pierwszy wziął nas w Swoje Ręce; Oczy, które jako pierwsze nas ujrzały. Zobaczymy Ręce Tego, który ukształtował nas i pobłogosławił... Zobaczymy najbardziej czułego Ojca, naszego Stwórcę, przyobleczonego w przerażającą wspaniałość, Pierwszego i Ostatniego, Tego, który jest, który był i który ma przyjść, Wszechmogącego, Alfę i Omegę: Władcę (Vassula Ryden, 15.09.91).
Staniemy przed Bogiem-Synem Człowieczym, który oddał za nas życie na krzyżu. Patrząc na ślady ran, które pozostały w Jego ciele po zmartwychwstaniu (por. J 20,27), zrozumiemy, co zrobiliśmy z łaskami wysłużonymi nam przez Jego drogocenną krew (por. 1 P 1,18). Będziemy patrzeć na ślady straszliwych ran Jezusa Chrystusa, które pozostały w Jego chwalebnym ciele jako wieczne przypomnienie, komu zawdzięczamy ocalenie.
b) Zlekceważone słowo Boże naszym sędzią
Jezus Chrystus poucza nas, że naszym sędzią stanie się wzgardzona przez nas prawda Boża, czyli odrzucone przez nas Jego słowo: “Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym” (J 12,48). Zastanówmy się nad tym pouczeniem Chrystusa.
Odpowiedzialność za usłyszane słowo Boże
Otóż na sądzie szczegółowym zdamy sprawę nie tylko ze słów wypowiedzianych przez nas, lecz i z usłyszanych. Przede wszystkim trzeba nam będzie rozliczyć się z tego, co zrobiliśmy z każdym usłyszanym słowem Bożym, gdyż można je potraktować w różny sposób.
Można przyjąć lub odrzucić ten cenny dar udzielony nam przez Bożą miłość dla uformowania naszego życia i przemienienia nas na wieczność. Można według każdego usłyszanego słowa Bożego ukształtować swoje myślenie, mówienie, czyny, ale można też je zlekceważyć i nie liczyć się z Bożą prawdą w swoim postępowaniu.
“Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4) – przypomniał Jezus nie tylko szatanowi, ale też każdemu z nas. Słowo Boże jest pokarmem niezbędnym dla każdej duszy.
Każde słowo pochodzące od Boga jest ważne
Chrystus nie powiedział: “niektórym słowem”, lecz: “każdym słowem”, a więc każde odżywia naszego ducha, umacnia życie Boże w nas, jest dobrodziejstwem dla człowieka. Nie ma zatem znaczenia, kto nam przekazuje słowo Boże, ani to, w jaki sposób do nas dociera.
Wielość głosicieli słowa Bożego
Tak samo powinno być przyjęte i zamienione w czyn, gdy dociera do nas przez tekst Pisma Świętego, jak i wtedy gdy je słyszymy głoszone przez papieża, biskupów, świeckich, małe dzieci czy też przez orędzia autentycznych objawień.
Głosiciel słowa Bożego narzędziem Ducha Świętego
Każdy autentyczny głosiciel słowa Bożego jest narzędziem Ducha Świętego, który – jak zapowiedział to Jezus – będzie przypominał prawdę. “A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem (J 14,26).
Przypominanie prawdy, by zmieniło się nasze życie
To przypomnienie Ducha Bożego ma być przyjmowane po to, by zmienić życie. Nie wolno mu się więc opierać ani też go pozbawiać innych. Na sądzie szczegółowym będziemy musieli zdać sprawę z tego, jak traktowaliśmy to stałe przypominanie Bożej prawdy przez Ducha Świętego i tych, którymi On kierował.
Ta przypominana wciąż prawda jest ogromnym skarbem dla każdego. Dzięki niej umysł może osiągnąć prawdziwą Mądrość, dojść do głębokiej przyjaźni z Bogiem (por. Vassula Ryden, 1.05.95) i do panowania wraz z Nim.
Dar przypominanej prawdy Bożej można wykorzystać lub zmarnować. Na sądzie szczegółowym poznamy, co z nią zrobiliśmy. W Bożym świetle poznamy wtedy, czy przyłączaliśmy się do dzieła przypominania prawdy Bożej czy też je hamowaliśmy, pozbawiając innych pokarmu dla ducha. Biada temu, kto będzie musiał wtedy usłyszeć słowa Pana:
“Ja, jako Sędzia, przypomnę wam krew, jaką nosicie na rękach z powodu tego, że zabroniliście tak wielu duszom otrzymać Moje łaski poprzez to Przypomnienie Mojego Słowa. Jesteście jak Rzymianie, którzy codziennie koronują Mnie cierniem. Czy powiecie Mi jak Piłat: «Nie jestem winien tej krwi» i obmyjecie ręce w wonnej wodzie? Odmawiacie przyjęcia środka chroniącego przed śmiercią. Odmawiacie uznania Mojego Słowa, danego przez Mojego Ducha Świętego w waszych dniach. Zamiast przyjmować Moje Słowo, podchodzicie do Niego z lekceważeniem. Ludzie pozbawieni wszelkiej wiary! Słuchacie wiele, wiele razy – bez zrozumienia. Patrzycie wiele, wiele razy – a nie udaje się wam dostrzec Mojej Chwały i Mojego Nieskończonego Miłosierdzia, które się na was wylewa!” (Vassula Ryden, 19.01.95)
Tak więc za wszystko, co uczynimy z Bożą prawdą – która na różne sposoby i różnymi drogami do nas docierała – będziemy musieli odpowiedzieć przed Panem na sądzie.
Odpowiedzialność za owocowanie prawdy
Bez względu na sposób, w jaki do nas dociera, słowo Boże zawsze jest słowem Boga i musi być przyjęte z szacunkiem i z wdzięcznością. Żadne nie może być odrzucone. Każde słowo Dobrego Pana, jak ziarno, powinno wyrosnąć na dobrej glebie naszego serca (por. Mt 13,3-23). Jeśli nie wzrasta, to znaczy, że serce ludzkie jest złe i nie pozwala na owocowanie w nim prawdy, dobra i miłości.
Każde usłyszane przez nas słowo Boże stanie się naszym sędzią. Wyraźnie uczy o tym Jezus mówiąc: “A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić. Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym” (J 12,47-48).
“Każda dusza odrzucająca lub co gorsza potępiająca zbawcze orędzie Boże skierowane do człowieka będzie musiała stawić Mu czoła w Dniu Sądu, będzie musiała się przed Nim rozliczyć i zostanie osądzona surowo” (Vassula Ryden, 4.12.89). Bóg nie daje bowiem słów Swojej prawdy po to, by je lekceważyć, odrzucać lub potępiać. Kiedy Bóg mówi, człowiek ma upaść na kolana i z wdzięcznością przyjmować każde słowo życia.
Kto przyjmuje słowo Boże, ten przyjmuje zapowiedziane przez Chrystusa świadectwo Ducha Świętego. Kto zaś odrzuca to słowo i jego autentycznych głosicieli, ten odrzuca obiecane przez Zbawiciela dzieło Ducha Bożego. Przed odejściem z tego świata Jezus Chrystus zapowiedział bowiem Pocieszyciela, który ujawni się między innymi w dawaniu świadectwa o Zbawicielu. Powiedział: “Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15,26).
Potrzeba słuchania świadectwa o Chrystusie
Obietnica Chrystusa spełniła się. Ten Duch posłany i ciągle obecny daje ustawicznie – przez poddane Mu osoby – świadectwo o prawdziwym i jedynym Zbawicielu, Jezusie Chrystusie. To świadectwo ma być przyjmowane. Kto bowiem je odrzuca, ten daje dowód, że nie wierzy w prawdziwość słów Chrystusa zapewniającego, że Duch Święty ciągle będzie wzbudzał świadków Boga żywego, aby przez nich w każdym wieku świadczyć i przypominać o Jezusie Zbawicielu.
Odpowiedzialność za lekceważenie świadków Chrystusa
Za ten brak wiary będziemy musieli odpowiedzieć na sądzie. Kto odrzucał autentyczne świadectwo wzbudzone przez Ducha Świętego, ten spotka się na sądzie z oskarżeniem Pana: “W Dniu Sądu powiem wam: nie wierzyliście Mi, uważaliście Mnie za kłamcę, bo nie uwierzyliście danemu przeze Mnie świadectwu o Pocieszycielu, Przypomnieniu Mojego Słowa, tak, o Świętym Duchu Prawdy, Tym, którego nigdy nie przestaliście lekceważyć i prześladować, któremu nigdy nie przestaliście zaprzeczać i niszczyć Go. Zamiast przyłączyć się do świętych – którzy wołali i wychwalali Mojego Świętego Ducha błogosławieństwami i okrzykami radości – wy bez przerwy wyganialiście ich i prześladowaliście, przywiązani do waszego pozoru pobożności” (Vassula Ryden, 27.06.91).
***
Nauka o sądzie Bożym ukazuje powagę naszego życia i naszego działania. Wszystko bowiem zobaczymy w przyszłości w całej prawdzie. Poznamy stopień naszego podobieństwa do Chrystusa. Ujrzymy, jaka naprawdę jest nasza miłość, zobaczymy, ile jej było w każdej naszej myśli, w każdym słowie lub czynie. Z całą jasnością dostrzeżemy, co zrobiliśmy z każdym usłyszanym słowem Bożym, bez względu na to, w jaki sposób, przez kogo i w jakiej formie ono do nas dotarło. Zobaczymy, co uczyniliśmy z każdą łaską, z każdym poruszeniem nas przez Ducha Świętego. Poznamy wyraźnie, komu służyliśmy otrzymanymi darami: Bogu, ludziom lub sobie, wykorzystując wszystkie dary dla ubogacania i uszczęśliwiania innych lub dla zapewnienia sobie wygody i sławy. Zobaczymy każde najmniejsze nawet dokonane dobro, ale i zło oraz zaniedbanie dobrego.
Powagę naszego życia i czynów podkreśla jednak przede wszystkim fakt, że sąd szczegółowy zakończy się otrzymaniem wiecznej nagrody lub wiecznej kary. Ta prawda będzie przedmiotem naszych dalszych rozważań.
Pełniejsze omówienie powyższych i innych zagadnień eschatologicznych można znaleźć w książkach:
Inne witryny:
Ewangelia na każdy dzień
Jezus i Maryja w oczach ewangelistów i mistyków
Czytelnia
Leksykon "Prawdziwe Życie w Bogu"