RÓŻNE POSŁUGI W KOŚCIELE
Założony przez Jezusa Chrystusa Kościół, lud Boży, składa
się z ludzi, z których każdy posiada określone zadanie w tym
nadprzyrodzonym i równocześnie widzialnym organizmie.
1. Jaką prawdę wyraża św. Paweł mówiąc,
że Kościół jest Ciałem Chrystusa? Rz 12,3-8
W sakramencie chrztu zmartwychwstały Zbawiciel jednoczy nas
ze sobą. Udzielony w tym sakramencie Duch Święty tak mocno nas zespala z
Jezusem Chrystusem, że stajemy się Jego Mistycznym Ciałem - Kościołem.
Jezus jest Głową tego Ciała, my zaś - członkami. Ta nowa wspólnota
nazywa się też Oblubienicą Chrystusa. W tym Mistycznym Ciele Chrystusa każdy
ma do spełnienia jakieś zadanie dla dobra całości. Zadania te różnią się
między sobą, tak jak w różny sposób poszczególne członki ciała służą
całemu organizmowi człowieka.
2. Jakie znaczenie dla Kościoła i świata
mają dary Ducha Świętego udzielane członkom Kościoła? 1 Kor 12,4-11
Duch Święty jest fundamentem jedności Kościoła,
Mistycznego Ciała Chrystusa. Każdy, kto należy do tego Ciała, otrzymuje od
Ducha Świętego jakiś szczególny dar, potrzebny do budowania wspólnoty
opartej na prawdzie i miłości. Taką wspólnotą powinien być nie tylko Kościół,
ale również i cały świat. Każdy powołany jest do nieco innej służby Kościołowi
i - wraz z nim - do służenia światu, gdyż każdy otrzymał inne dary Ducha
Świętego, zwane charyzmatami. Człowiek ma obowiązek rozpoznać swój
charyzmat i służyć nim innym (por. Rz 12,3-8).
3. Jaką rolę w budowaniu Kościoła i królestwa
Bożego odgrywają kapłani i biskupi? 2 Tm 4,1-5; por 1 P 5,1-5
W sakramencie kapłaństwa Duch Święty udziela szczególnych
darów, koniecznych do służenia Bogu, budowania Kościoła i królestwa Bożego.
Kapłani i biskupi budują Kościół, a tym samym przekształcają świat w
królestwo Boże, przez głoszenie Ewangelii, sprawowanie sakramentów,
liturgii. Biskupi powinni tak kierować Kościołem, aby wszyscy osiągnęli
życie wieczne. Posługa kapłańska konieczna jest do sprawowania sakramentów
pojednania i Eucharystii, które w szczególny sposób wyzwalają świat z
niewoli zła i jednoczą ludzkość w Chrystusie.
4. Jaką rolę spełniają świeccy w budowaniu
i umacnianiu Kościoła oraz królestwa Bożego? Mt 25,14-30
Nie tylko kapłani, ale także świeccy otrzymali od Ducha Świętego - w sakramencie chrztu i bierzmowania - dary umożliwiające im budowanie Kościoła i królestwa Bożego. Każdy ma jakiś talent, którym potrafi służyć innym. Ten talent winien być przez każdego pomnażany. Świeccy budują królestwo Boże przez wykonywanie swojego zawodu zgodnie z wolą Bożą i Jego przykazaniem miłości. Mają oni też, w swoim środowisku, głosić Chrystusa i Jego Ewangelię, aby wszyscy uwierzyli w Niego i otrzymali życie wieczne. Chrześcijańscy rodzice budują Kościół i królestwo Boże, jeżeli swoim przykładem i słowem uczą dzieci wiary i miłości. Każdy ochrzczony, a nie tylko kapłan czy biskup, odpowiedzialny jest za Kościół i jego rozwój.
5. Na czym polega posługa papieża? Mt 16,18-19; Łk 22,31-32; J 21,15
Następca Piotra powinien w taki sposób rządzić Kościołem, aby coraz bardziej jednoczył się w prawdzie i miłości. Troszcząc się o cały Kościół, biskup Rzymu ma pomagać wszystkim należącym do ludu Bożego w dążeniu do wiecznego zbawienia. Przez swoją posługę papież pomaga Kościołowi zachowywać prawdę Bożą od skażenia, ponieważ posiada otrzymany od Ducha Świętego charyzmat nieomylności. Nauczanie papieża jest nieomylne jedynie w dziedzinie wiary i moralności. Nie zawiera ono z całą pewnością żadnego błędu, gdy papież ogłasza jakąś prawdę w sposób uroczysty.
6. Jakie znaczenie posiada dla Kościoła i świata życie zakonne? Mt 5,13-16
Kościół i świat potrzebują nie tylko widzialnej aktywności, lecz również - modlitwy. Zakonnicy i zakonnice poprzez swoją modlitwę umacniają Kościół i pomagają światu przekształcić się w królestwo Boże. Innym zadaniem zakonów, pożytecznym dla zbawienia świata, jest dawanie świadectwa, przypominanie o istnieniu niewidzialnej rzeczywistości, do której mają dążyć wszyscy ludzie. Bezżenność zakonników i zakonnic przypomina nam o powołaniu nas przez Boga do życia w przyszłej wspólnocie zbawionych, w której nie będzie małżeństw. Chrystus poucza nas: „Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania” (Łk 20,34-36).
