Bóg
jest wierny
Wierność
Boga to niezmienność Jego miłości. Ta stała miłość dostosowuje się
jednak do zmienności człowieka. Ilustrację tego może stanowić przypowieść
o synu marnotrawnym. Ojciec kochał go przed odejściem z domu, w czasie pobytu
poza domem i po powrocie do bliskich. Przejawy tej niezmiennej miłości były
jednak różne, dostosowane do zmieniającego się zachowania syna. Najpierw
Ojciec uszanował jego decyzję i dał należną mu część majątku. Kiedy syn
roztrwonił wszystko, żyjąc rozrzutnie, miłość powstrzymywała ojca przed
udzieleniem mu wsparcia, gdyż to jeszcze bardziej pogrążyłoby go w ruinie
moralnej i z pewnością nie doprowadziłoby do decyzji powrotu do ojcowskiego
domu. Po powrocie ojciec okazał synowi swoją stałą miłość przez
przebaczenie, przez przyjęcie z radością do domu i przez darowanie mu szaty,
sandałów i pierścienia (por. Łk 15,11-24). W odniesieniu do każdego człowieka
miłość Boża jest stała i wierna. Takiej samej miłości Bóg oczekuje również
od nas.
Kto odwraca się od stałej
Bożej miłości, ten skazuje się na cierpienie, tak jak to było z synem
marnotrawnym. Podobnie skazuje się na doznawanie zimna ten, kto oddala się od
ogniska; albo też, będzie przebywał w ciemnościach człowiek, który pozaciągał
na okna kotary, aby nie wpuścić do wnętrza mieszkania promieni słonecznych.
Wierność Boża ujawnia
się też w dotrzymywaniu obietnic. Bóg jest wierny danemu słowu,
przyrzeczeniom.
O wierności Bożej
przypomina nam modlitwa-akt ufności: "Ufam
Tobie, boś Ty wierny, wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów
odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie".
